Düş yakamdan İstanbul !!!

Yok arkadaş ben anladım, bu İstanbul çaktı ya bizim gideceğimizi onun için yapıştı yakamıza bir türlü bırakmıyor. Gittik gidicez derken hala burdayız. Bahçemizde şeftalilerimiz olmuş, koparıp yemişler bile ama biz anca burdan telefonun ucundan dinliyoruz. Bu hafta, sonraki hafta derken 23 Nisan'dan beri erteleyip duruyoruz gidişimizi. Şimdi de 19 Mayıs'a erteledik. Ama bu sefer İstanbul'a gözdağı vermek ve kararlılığımı göstermek için hem gidiş için deniz otobüsü biletimizi hem de dönüşüm için uçak bileti hemen aldım. Kararlıyım İstanbul! bu sefer düş yakamdan >:-(

Burdayız ama bir yandan da aklımız orda. Allahtan ters giden bir şey yok, zira ben ağaçlardan ne kadar fire vereceğimiz konusunda biraz endişeliydim. Büyük fidanlar zor tutar diye o kadar çok gözümüzü korkutan olmuştu ki her gün şu da kurudu bu da kurudu diye haberler gelecek diye bekler olmuştum. Neyseki korktuğum gibi olmadı. Bahçemizi sulayan çocuk bize güzel haberler veriyor devamlı. Şu ana kadar meyve ve zeytinlerdan hiç fire yok. Hatta şeftalimiz meyve bile vermiş. Leylandilerden ise sadece 2 tanesi kurumuş. Eh 150 taneden 2 gayet iyi bir skor bence. Diğerleri ise uçlarından filizler verip büyümeye başlamışlar bile. Kaybımız sadece sarı zakkumlar olmuş. Bunu tahmin ediyordum çünkü bu zakkumlar zaten çok iyi durumda değillerdi ve biz de özel olarak almamıştık. Gezdiğimiz fidanlıklardan birinde gözden çıkarılmış ve bir kenara atılmıştı, bizim acır bakışlarımızı gören fidanlık sahibi de alın sizin olsun para istemez deyince alıp şansımızı deneyelim demiştik. İple çekiyorum ediyorum tüm bu anlattıklarımı bir de gözlerimle görmeyi :)

İstanbul'dayken tek yapabildiğimiz şey düşünmek olunca insanın aklına bin türlü soru/n geliyor. Eşim de düşüne düşüne evin içindeki yıkım işine kafayı taktı. Şu anda kafasını (ve dolayısı ile benimkini) en çok kurcalayan ve onu farklı bir çözüm bulmaya yönlendiren sorun şu:

Taş evimiz dış ölçüleri 8x10 m(iç ölçüler 7x9 m) olan yığma bir yapı.Tepesinde de ahşap bir çatı mevcut. Yığma olduğu için içinde kolon kiriş vs yok, sadece 4 duvarı taşıyıcı. Yani evin ortasındaki 63 m2 de taşıyıcı bir eleman yok. Bizden önceki sahipleri de çatı yapılırken çatıya destel olacak bir eleman yapmak yerine üst kata yaptıkları odanın duvarını taşıyıcı gibi kullanmışlar. Yani çatı bu duvara oturmuş durumda. Bu sebeple de bizim iç duvarları yıkmadan önce çatıyı askıya almamız şart.
Bir diğer nokta da ikinci katın tabliyesi (kat zemin betonu). Bu tabliye bina duvarları boyunca birinci kat yüksekliğinde taşın içine gömülmüş bir gizli kirişe tuturulmuş ve yük yine yine alt katın duvarlarına taşıtılmış. Bu iki yapı tekniği de pek sağlam işler değil. Zaten bizi evin içini yıkmaya iten en önemli sebeplerden biri de bu endişe verici inşaat çözümleri olmuştu. Tabi aynı noktalar yıkım anında da sıkıntı ve risk yaratıyor.

İşte eşimin kafaya taktığı sorun da bu risk. Bu işi anlaştığımız taş ustasının bulduğu işçilere yaptırmak içine sinmiyor. Yıkım sırasında oluşabilecek bir problem sonucu bu insanlar zarar görürse diye endişeli. Bu işi daha bilgili, profesyonel daha da önemlisi bünyesindeki sigortalı işçilere yaptıracak bir taşeron şirket mi bulsak diye düşünmekte. Tabi bizim bey "düşününce" işin araştırması mutlaka bana kalır. Ben de birkaç gündür internette bu konuda bilgi arıyorum pek birşey bulduğum söylenemez. Sonra aklıma geldi belki bu blogu okuyanlardan bana bu konuda yardımcı olabilecek birileri vardır. Kendileri ya da tanıdıkları İzmir'de inşaat işiyle uğraşan biri, hatta belki taş evlerle uğraşan biri ??? (çok mu abarttım, şansımı deniyorum valla napiim :))

Sevgili okuyucu eğer bu niteliklere uyduğunu düşünüyorsan ben çoktan "elma" dedim ne olur çık ortaya...



* Resim : Edvard Munch - The Scream (Çığlık)